Brief aan Sylvie
M'n lieve Moeken, mijn lieve kindertjes, m'n lieve Pépé en allemaal,
Ik bereik nu pas m'n celleken sinds hedenmorgen 8 ½ uur. Wel ben ik er eens doorheengeloopen vanmiddag en te 5 uur, om te eten, maar daarbuiten ben ik maar altijd vlug aan den arbeid geweest. In die conditie vliegen de dagen om en om en heb ik geen tijd om te denken... Ge moet niet vragen met wat plezier ik aftel! Alzoo de 32e dag is verloopen... Er blijven nog 13 te doen morgenvroeg, 't zij vanavond op 't oogenblik dat ik met u 'n praatje kom houden, nog 334 uren alles inbegrepen... Vanavond over 14 dagen als 't God belieft ben ik bij u m'n beste lievelingen... slaap ik eindelijk in mijn eigen goed bedje, in mijn vrije huis!... 't Zal wel zonder radio-muziek zijn... maar wat geeft dat!... 't Kan mij geen sikkepit schelen en trek het u evenmin aan, hoor, die krijgen we toch terug.
Lieve Moeske mijn, ik heb alles ontvangen, hoor, en ach, ik zal maar niet meer danken, 't heeft toch geen zin, ik zal u bedanken van zoohaast ik thuiskom, allemaal en voor alles!
Nieneke lief, hier zijn nog 2 versjes om bij "Kluizenissen" te voegen... 't Is alles wel maar wat rijmelarij, maar dan houd ik het maar als "souvenir"... Houd u het bij, ja?
Beste Moeke, beste Jongens en Meisjes, beste Pépé, doet u maar de hartelijkste groeten aan alle vrienden en kennissen, die hun belangstelling toonden of toonen en dank ze van harte van mijnentwege, vergeet ook onze kleine Dianeken niet en Fons en Leon Dierickx met hun lekker wit broodje. Een extra vriendengroet aan Mijnheer en Mevrouw Kuypers, daar is wel meer dan een praat- en kaartavondje in 't verschiet... en ook misschien wel een geurig kopje thee... ja Madame Kuypers?... Daar vlas ik nu al op weet u?...
Ik kus u dus nog, en nog, en nog van ganscher harte en wensch u een goeden nacht met elk n' kruiske
van Paps.