Aan mijn 'Niene'ke

Om in haar komende poezijboekje te schrijven

Weer op zoek naar de snippers die spreken van thuis,

vond ik straks in mijn tasch uw portret.

't Is het eerste, mijn kind, in dees sombere kluis,

dat een hert onder 't riemken me zet.

't Is geen wonderprodukt van een meesterpenseel,

slechts eenvoudig, een needrige prent,

maar het schetst u, mijn meisje, zoo fijn en zoo heel,

zoo uw snoetje in mijn hert staat geprent:

Met uw heerlijken blik en uw zonnig gemoed,

kent g' in 't Leven noch vreeze, noch vaar!

Zoo is 't goe, m'n kind: "Zegen God U". Bewaar

uw vertrouwen in Hem, dat is "Moed".

15 april 194